دستنبو، طالبی و گرمک میوه‌هایی پرآب، اشتهاآور، چاق‌کننده و جلا دهنده رخسار بوده و در فصل تابستان موجب رفع تشنگی می‌شوند. این میوه‌ها به همراه خربزه از یک خانواده بوده و اختلاف آن‌ها تنها به علت رنگ، مزه و اندازه است که هر چه بزرگ، شیرین، پرآب و لطیف‌تر باشند، خاصیت آن‌ها بیشتر است.

طالبی و گرمک سرشار از ویتامین‌های B و C و مواد معدنی پتاسیم، کلسیم، فسفر و همچنین پروتئین، قند و فیبر هستند. در 100 گرم طالبی 34 کالری و در یک لیوان آب طالبی بدون شکر 45 کالری انرژی نهفته است.

کاهش فشار خون با یک لیوان آب طالبی

مطالعات نشان داده است، مصرف یک لیوان آب طالبی در روز به میزان 25 درصد احتمال بروز فشار خون را کاهش می‌دهد.

محققان برای آزمایش، مقداری از پلاکت‌های خون را گرفته با مقدار کمی عصاره یا آب طالبی شیرین مخلوط کرده و مشاهده کردند در طالبی عاملی وجود دارد که به شدت مانع از انباشته شدن غیرطبیعی پلاکت‌ها می‌شود و در نتیجه از انعقاد و لخته شدن خون در رگ‌ها (که عامل حمله‌های قلبی است) جلوگیری می‌شود. اگر طالبی و آسپیرین با هم خورده شود، خاصیت ضد انعقاد خون نیرومندتری تشکیل می‌شود.

طالبی را بدون شکر یا چیزهایی دیگر به طور ساده باید پیش از غذا خورد؛ کسانی که طالبی را با نمک و فلفل می‌خورند هضم آن را آسان‌تر می‌کنند ولی در مقابل، خاصیت ملین آن را کم می‌کند.

گوشت طالبی را اگر روی سوختگی‌های سبک و سطحی یا ورم پوست بگذارند، آن را تسکین داده و شفا می‌بخشد.

تخم طالبی یا گرمک با تخم کدو و تخم خیار تشکیل تخم‌های خنک را می‌دهند و برای تسکین و نرم کردن سینه و رفع اگزما مصرف می‌شود.

طرز مصرف آن این است که این سه تخم را کمی می‌کوبند و در آب می‌ریزند تا شیره آن در آب مخلوط شود، سپس آن را صاف کرده و مصرف می‌کنند. دستنبو، گرمک و طالبی، تشنگی را در تابستان تسکین می‌دهد.

خواص درمانی

* طالبی و گرمک به علت داشتن پتاسیم و عطر مطبوع، مقوی قلب هستند و عروق را باز می‌کنند، همچنین به دلیل درصدی منیزیم از میوه‌های آرام بخش به شمار می‌روند.

* طالبی و گرمک فشار خون را پایین می‌آورند به طوری که پتاسیم موجود در آن‌ها جدار رگ‌ها را نرم کرده و منجر به دفع سدیم اضافی می‌شود. اشخاصی که فشار خون بالا دارند می‌توانند روزانه با خوردن نصف طالبی به کنترل این بیماری کمک کنند.

همچنین این میوه‌ها می‌توانند اثر داروهای پایین آورنده فشار خون را تسریع بخشند.

* این میوه‌ها سرشار از فیبر بوده و بسیار ملین و مسهل هستند، بدین سبب برای کسانی که دچار یبوست، بواسیر و افزایش چربی خون هستند، بسیار توصیه می‌شود.

* این میوه‌ها به دلیل مدر بودن برای کسانی که دچار احتباس ادرار و یا سنگ مجاری ادراری هستند بسیار موثر است و همچنین افراد مبتلا به کم خونی، نقرس و روماتیسم بهتر است حتماً طالبی را در برنامه غذایی خود قرار دهند.

* این میوه‌ها به دلیل دارا بودن قند، خاصیت تقویت‌کنندگی داشته و یکی از احیاء کنندگان سلولی و از عوامل تجدید جوانی هستند.

طالبی‌های با گوشت زرد حاوی مقدار قابل ملاحظه‌ای ترکیب شیمیایی آنتی‌اکسیدان بتاکاروتن بوده که پیش‌ساز ویتامین A به شمار می‌رود. همچنین گرمک نیز برای پیشگیری از بیماری یرقان و رفع حرارت کبد مفید بوده و زیاد کننده شیر زنان شیرده و خارج کننده رسوبات کلیه و مثانه است.

طالبی و گرمک هر دو برای دفع سموم بدن و خون و فعالیت‌های سلول‌های پوستی مفید هستند و به علت داشتن مقادیر زیاد فسفر باعث تقویت سلول‌های مغزی و فعالیت اعصاب می‌شوند.

همچنین فراوانی کلسیم آن‌ها موجب تقویت عضلات و تکمیل استخوان‌بندی و رشد و نمو سامانه اسکلتی انسان می‌شود.

دستنبو، گیاهی نام آشنا در ادبیات ایران

با آغاز فصل تابستان، گیاه خوش عطر و بویی به نام دستنبو بازار میوه و تره‌بار ایران را اشباع می‌کند که هر چند در تاریخ ادبیات ما جایگاه ویژه ای برای خود دارد، اما هنوز خیلی‌ها و به خصوص نسل جوان با این گیاه معطر بیگانه‌اند.

دستنبو میوه‌ای از خانواده خربزه اما اندازه آن کوچک‌تر از خربزه است و تقریباً به اندازه یک کف دست می‌باشد. هر چند این میوه خوراکی و طبع آن گرم می‌باشد، اما شهرت آن بیشتر به واسطه بوی خوشی است که دارد.

این میوه در ایران بیشتر در غرب کشور یافت می‌شود و در ادبیات کردی به آن «شمامه» گفته می‌شود، اما در خطه شرق و به خصوص خراسان جنوبی نیز به صورت خودرو و یا کشت بهاره البته به صورت محدود در مزارع این استان تولید می‌شود.

وجه تسمیه این نام‌گذاری برای این میوه به آن خاطر است که وقتی آن را که به اندازه یک تخم مرغ می‌باشد، به دست می‌گیری، بلافاصله دستت خوشبو می‌شود و در خراسان جنوبی مردم از این میوه به عنوان خوشبو کننده محیط خانه استفاده می‌کنند.

به لحاظ تاریخی برای نخستین بار «مولوی» در شاهکار خود «مثنوی» در خصوص ارزش این میوه چنین سرایید:

یار، دستنبو به دستم داد و دستم بو گرفت

وه چه دستنبو که دستم بوی دست او گرفت

توصیه آخر

فراموش نکنید مصرف زیاد دستنبو، طالبی و گرمک برای بیماران دیابتی، ورم روده و سوءهاضمه ضرر دارد و موجب نفخ روده، معده و درد معده می‌گردد. همچنین بهتر است گرمک و طالبی را قبل از هر غذای اصلی بخورید چرا که همراه با غذا باعث سوء هضم شدید می‌شود.

همچنین دانشمندان با تحقیق بر پوست میوه‌هایی مثل خربزه و طالبی دریافته‌اند که پوست این میوه‌ها می‌تواند منبعی برای مسمومیت غذایی باشد؛ از این رو شستن کامل میوه‌ها بسیار توصیه می‌شود.

انگور

انگور ضداحتباس آب است، با سرطان کولون مقابله می‌کند، کلسترول خون را کاهش می‌دهد و غیره. برای آشنایی و مرور گلچینی از خواص این میوه‌ی بهشتی با ما همراه شوید.

انگور با سرطان کولون مقابله می‌کند

در سال 2005 محققان دانشگاه ایلی نویز آمریکا 10 نوع فلاوون جدید در انگور کشف کردند. به عقیده‌ی محققان این فلاون‌ها قادر به خنثی کردن فعالیت آنزیمی هستند که در ابتلا به سرطان نقش دارد. این فلاون‌های مفید به ویژه باعث پیشگیری از سرطان‌های مربوط به دستگاه گوارش مانند سرطان کولون می‌شود. برای این که از آنتی اکسیدان های این میوه بیشترین بهره را ببرید بهتر است که انگور قرمز یا سیاه را بیشتر مصرف کنید. در این نوع انگورها آنتی اکسیدان های بیشتری نسبت به انگور سفید وجود دارد.

انگور آن قدرها هم پرکالری نیست

بر خلاف آن چه رایج است انگور چندان هم پرکالری نیست. در واقع هر 100 گرم انگور حاوی 70 کیلوکالری می‌باشد که بین کالری سیب و موز قرار دارد.

علاوه بر این قند موجود در انگور شاخص گلیسمی متوسطی دارد، به خوبی جذب و باعث تولید انرژی می‌شود البته بدون این که قند خون را خیلی بالا ببرد. این میوه برای احیای قدرت عضلات بعد از ورزش فوق‌العاده است.

چگونه انگور بخوریم که چاق نشویم؟

اگر روزانه ده حبه انگور درشت میل کنید هیچ مشکلی به وجود نمی‌آید و بدون این که چاق شوید از خواص این میوه‌ی خوشمزه بهره‌مند می‌شوید. میزان قند موجود در انگور نسبت به نوع آن متفاوت است.

انگور ضد احتباس آب است

انگور سرشار از آب و پتاسیم است و برای همین با حالت احتباس آب مقابله می‌کند. اگر دچار این مشکل هستید به طور مرتب انگور میل کنید. علاوه بر این انگور حاوی فیبرهای غذایی بوده و ادرار آور است. در واقع این میوه‌ی پرخاصیت می‌تواند میزان دفع توکسین‌‎ها یا همان سموم بدن را از طریق ادرار افزایش دهد.

انگور کلسترول بد خون را کاهش می‌دهد

انگور سرشار از فیبرهای محلول در آب است. در واقع هر 100 گرم انگور حاوی 1 گرم فیبر می‌باشد. توجه داشته باشید که تمام فیبرهای غذایی با کلسترول بد خون مقابله می‌کنند. از این گذشته انگور حاوی پولی فنول‌های آنتی اکسیدانی نیز می‌باشد که باعث کاهش جذب کلسترول می‌شود. نتایج یک پژوهش اسپانیایی که در سال 2008 به چاپ رسیده است نشان می‌دهد مصرف روزانه‌ی انگور می‌تواند برای کاهش میزان کلسترول بد خون کافی باشد.

فیبرهای محلول در آب به ویژه در پوست نازک و دانه های انگور قرار دارد. اما توجه داشته باشید بعضی‌ها در هضم و گوارش دانه‌های انگور مشکل دارند.

بهتر است این میوه را روزانه یک مرتبه میل کنید. در مصرف هیچ ماده‌ی غذایی زیاده‌روی نکنید.

انگور مفید برای قلب شما

انگور سرشار از پولی فنول‌های آنتی اکسیدانی (آنتوسیانین ها، فلاوونوئیدها و غیره) می‌باشد که به سلامت قلب کمک زیادی می‌کنند. نتایج پژوهشی که در دانشگاه میشیگان ایالات متحده‌ی آمریکا انجام شده نشان می‌دهد مصرف انگور می‌تواند میزان فشار خون بالا و آسیب‌های عضلات قلب را کاهش دهد.

این میوه‌ی پرطرفدار همچنین باعث بهبود عملکرد قلب موش‌های آزمایشگاهی شده است. باید بدانید که بیشترین میزان آنتی اکسیدان ها در پوست و دانه‌های انگور قرار دارد و بهتر است این دانه ها را ببلعید.

انگور برای دندان‌ها نیز خوب است

نتایج پژوهشی که در سال 2009 در دانشگاه ایلی نویز انجام و در Journal of Nutrition به چاپ رسیده است نشان می‌دهد که انگور جلوی انتشار باکتری‌های دهان که مسئول پوسیدگی دندان هستند را می‌گیرند. این خاصیت ضدباکتریایی انگور مدیون وجود دو ماده به نام‌های اولئانولیک اسید و آلدئید اولئانولیک است که در پوست این میوه قرار دارد. البته به عقیده برخی از متخصصان باید روی این خاصیت انگور مطالعات بیشتری انجام شود اما شکی وجود ندارد که قندهای موجود در انگور مانند قندهای صنعتی باعث انتشار باکتری و پوسیدگی دندان نمی‌شود.

و آخر این که

در مصرف هیچ ماده‌ی غذایی زیاده‌روی نکنید. انگور نیز از این قاعده مستثنی نیست. این میوه‌ی پرخاصیت اگر به اندازه مصرف شود گامی است در جهت حفظ سلامتی همه‌ی ما.

انگور قرمز از قلب محافظت می کند

دانشمندان آمریکایی در انگور قرمز نوعی ماده شیمیایی را یافتند که می تواند قلب را از خطرات ناشی از پیری محافظت کند.

به گزارش مهر، محققان دانشگاه ویسکونسین در انگور قرمز نوعی ماده شیمیایی طبیعی را کشف کردند که قلب را از آسیب های پیری محافظت می کند.

این دانشمندان با آزمایش این ماده شیمیایی که "ریزوراترول" (Resveratrol) نام دارد، روی گروهی از موش های بزرگسال، تغییراتی را در فعالیت ژنتیکی این موش ها که با پیری مرتبط بود، مشاهده کردند.

این تغییرات شبیه به تغییراتی بود که در گروه دیگری از موش های با رژیم غذایی کم کالری به ثبت رسیده بود. در حقیقت ماده ریزوراترول همانند یک رژیم غذایی کم کالری باعث افزایش طول عمر و کند شدن تاثیرات پیری بر بدن می شد.

بر اساس گزارش رویترز، به گفته این محققان نکته شگفت انگیز این تحقیق این است که:

ماده شیمیایی "ریزوراترول"(Resveratrol) علاوه بر داشتن یک رژیم غذایی پُرچرب در موش ها می توانست از کاهش عملکردهای قلبی ناشی از فرایند پیری جلوگیری کند.

این ماده موجود در انگور قرمز به تازگی مورد توجه دانشمندان و شرکت های داروسازی قرار گرفته است، به طوری در ماه آوریل گذشته یک شرکت دارویی 720 میلیون دلار برای سنتز این ماده به روش مصنوعی به منظور تولید دارو سرمایه گذاری کرد.

خواص تغذیه‌ای کیوی

هر 100 گرم کیوی حاوی 10 گرم گلوسید (قند) است برای همین یکی از میوه های کم کالری و مفید محسوب می‌شود. در واقع می‌توان این میوه را یکی از همیاران لاغری دانست. کیوی سرشار از مواد معدنی متنوعی مانند پتاسیم، منیزیم، کلسیم و آهن می‌باشد. اما مهم‌ترین فایده‌ی کیوی در ترکیبات آنتی اکسیدانی آن می‌باشد.

کیوی: قهرمان ویتامین C

یک عدد کیوی ویتامین C روزانه‌ی بدن ما را تأمین می‌کند به خاطر این که هر 100 گرم کیوی حدود 80 میلی گرم ویتامین C دارد. یعنی حدود دو برابر بیشتر از یک عدد پرتقال. باید بدانید که این میزان پرتقال حاوی 50 میلی گرم ویتامین C می‌باشد. برای همین است که می‌گوییم در رقابت بین کیوی و پرتقال این کیوی است که جایگاه قهرمانی را به خود اختصاص خواهد داد.

حتماً می‌دانید که ویتامین C برای بهبود عملکرد ارگان‌های ما لازم است. این ویتامین بدن را مجهز می‌کند تا در برابر بیماری‌های ویروسی و باکتریایی مقاومت بیشتری نشان دهد، آهن بیشتری جذب کند و بهتر با رادیکال‌های آزاد مقابله کند.

کیوی همچنین سرشار از ویتامین E می‌باشد. در واقع هر 100 گرم کیوی حاوی 3 میلی گرم ویتامین E می‌باشد که باز هم از سیب و یا پرتقال بیشتر است. این ویتامین به خاطر داشتن خواص آنتی اکسیدانی شهرت دارد. ویتامین E خاصیت ارتجاعی پوست را بالا می‌برد و آن‌را در وضعیت بهتری نگه می‌دارد.

در نهایت باید بدانید که فیبرهای زیادی که در گوشت و در دانه های سیاه این میوه قرار دارد برای افرادی که از یبوست رنج می‌برند بسیار مفید است. این فیبرها باعث عبور راحت‌تر مدفوع از روده ها می‌شود.

کیوی: بمب آنتی اکسیدان ها

علاوه بر ویتامین C و ویتامین E که خواص آنتی اکسیدانی دارند کیوی حاوی پولیفنول ها نیز می‌باشد. این مواد که بیشتر در انار، آلبالو، شکلات سیاه و غیره وجود دارد تأثیر زیادی در مقابله با اثرات مخرب رادیکال‌های آزاد دارند. رادیکال‌های آزاد مولکول‌هایی هستند که باعث پیری سلول‌ها می‌شوند. این آنتی اکسیدان ها از خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی و سرطان‌ها پیشگیری می‌کنند.

حواستان باشد موقع خرید، کیوی‌های نرم و بدون لک را انتخاب کنید. البته کیوی‌هایی که خیلی رسیده و نرم شده‌اند خیلی مناسب نیستند. اگر قصد دارید چند روز بعد از خرید از این میوه ها استفاده کنید بهتر است کیوی‌های کمی سفت‌تر را انتخاب کنید تا در چند روز آینده برسند. برای این کار باید کیوی‌ها را در بیرون از یخچال نگهداری کنید. اگر کیوی کنار سیب قرار بگیرد زودتر می‌رسد.

با خوردن کیوی به جنگ سرما خوردگی بروید

شما درباره خواص کیوی چه شنیده‌اید؟ به نظرتان این میوه، منبع کدام یک از ویتامین‌ها و املاح است؟

ظاهر متفاوت کیوی همراه با طعم خاصش آن را برای همه جالب توجه کرده است. اصلیت این میوه به کشور چین برمی‌گردد و مردم آن دیار به این میوه "یانگ تاوو" می‌گفته اند تا آنکه در اوایل قرن بیستم تخم این میوه توسط مسافران نیوزلندی خریداری شد. آنها این میوه را گوس‌بری نامیدند، اما در سال 1961 کیوی به عنوان یک دسر گران‌قیمت وارد منوی رستوران‌های آمریکایی شد و مردم این کشور نام آن را به کیوی تغییر داده و با این نام، کم کم به تمام دنیا معرفی شد.

پُر از ویتامین C

با سرد شدن هوا بسیاری از میوه‌ها و سبزی‌هایی که منبع غنی ویتامین C هستند در دسترس ما قرار می‌گیرند، از انواع مرکبات گرفته تا کلم‌های مختلف و حتی کیوی. انگار خداوند می‌خواهد با نعمات بی‌پایانش ما را از سرماخوردگی و بیماری عفونی محافظت کند.

کیوی یکی از منابع غنی ویتامین C است و می‌دانید که خوردن مواد غذایی غنی از این ویتامین، ابتلا به سرماخوردگی را کاهش می دهد. مطالعات نشان داده‌اند که هر یک عدد کیوی متوسط، 57 میلی‌گرم ویتامین C است. به این دلیل متخصصان تغذیه، این میوه را منبع عالی این ویتامین معرفی می‌کنند.

همچنین ویتامین C یکی از آنتی اکسیدان های قوی است. بررسی‌ها نشان داده اند افرادی که در برنامه غذایی روزانه خود از انواع آنتی اکسیدان‌ها استفاده می‌کنند، کمتر به بیماری‌های قلبی عروقی ، سکته ی قلبی و انواع سرطان‌ها دچار می شوند و سیستم ایمنی بدن‌شان هنگام مقابله با استرس‌، قوی‌تر عمل خواهد کرد.

محافظ قلب و روده

علاوه بر ویتامین C، کیوی منبع مناسب فیبر غذایی نیز است، طوری که در هر یک عدد آن، 2/5 گرم فیبر وجود دارد. بررسی‌ها نشان داده‌اند، رژیم‌هایی که فیبر غذایی بالایی دارند، نمی‌گذارند سطح کلسترول خون به حد غیرمجاز و بیمارگونه برسد و به این ترتیب خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی‌عروقی و حملات قلبی کم می‌شود.

فیبرها سطح قند خون را نیز در حد طبیعی تنظیم می‌کنند. به این دلیل خوردن این میوه برای دیابتی‌ها، کسانی که سابقه بیماری قلبی دارند و یا چربی خونشان بالاست، توصیه می‌شود.

همچنین، به دلیل متصل شدن فیبرها به ترکیبات سمی در روده بزرگ و دفع سریع‌تر آنها، احتمال بروز سرطان روده به حداقل می‌رسد.

مفید برای آسم

همان‌طور که گفتیم این میوه سرشار از ویتامین ‌C است. دیده شده، دریافت این ماده مغذی در کاهش علایم بیماری آسم بسیار موثر است.

در مطالعه‌ای روی 18737 کودک ساکن مرکز و جنوب ایتالیا مشاهده شد، کودکانی که در هفته 5 تا 7 عدد کیوی می خوردند، دارای مشکلات تنفسی کمتری نسبت به کودکانی بودند که فقط یک عدد از این میوه را می‌خوردند. آنها کمتر به سرفه خصوصا سرفه‌های شبانه و مزمن دچار می شدند.

در خانه و آشپزخانه

این میوه را می‌توانید در دمای اتاق البته به دور از نور آفتاب و گرما قرار دهید.

کیوی را در کنار سیب، گلابی و یا موز قرار ندهید، زیرا از این میوه‌ها گازی متصاعد می‌شود که موجب رسیدن بیش از اندازه کیوی‌ خواهد شد، اما در صورتی که کیوی نارس بود، می‌توانید آن را در کاغذ به همراه میوه‌های یاد شده قرار داده تا فرایند رسیدن آن انجام شود.

مبتلایان به سنگ کلیه و صفرا، کیوی نخورند

علی رغم تمام فواید کیوی، باید بگویم که این میوه اگزالات فراوانی دارد. اگزالات ماده ای است که وقتی وارد بدن میشود، به کلسیم موجود در غذا متصل شده و در اندام هایی مانند کلیه‌ها و کیسه صفرا موجب تشکیل سنگ می‌شود. به همین دلیل نباید حداقل 2 تا 3 ساعت قبل و بعد از مصرف لبنیات و سایر منابع غذایی کلسیم و حتی قرص‌های کلسیم کیوی خورد، زیرا هم کلسیم جذب نمی‌شود و هم در افراد مستعد، احتمال تشکیل سنگ بالا می‌رود.

پرتغال

پرتقال از خانواده‌ی مرکبات است و محفل شب‌های زمستانی را به یادماندنی‌تر می‌کند. حالا که فصل پرتقال است حسابی از این میوه‌ی نارنجی خوشمزه استفاده کنید. با ما همراه باشید تا گشتی در دنیای این میوه نارنجی پوش خوشمزه بزنیم.

بهتر است بدانید که...

هزاران سال پیش آسیایی‌ها اولین مردمانی بودند که پرتقال کشت کردند. حول و حوش قرن پانزدهم میلادی بود که پرتقال وارد اروپا شد. در واقع این کریستف کلمب عزیز بود که بذر درخت پرتقال را در جزایر کارائیب کاشت. در قرن شانزدهم میلادی کاوشگران اسپانیایی پرتقال را به فلوریدا بردند و بعد از آن یعنی دو قرن بعد پای این میوه به کالیفرنیا رسید. در هر حال امروزه همه جا هست و همه می‌توانند از طعم و فواید آن استفاده کنند.

ارزش غذایی پرتقال

باید بگوییم که صد گرم پرتقال بدون پوست حاوی ارزش غذایی زیر می‌باشد:

کالری                                          47

چربی                                          0

کلسترول                                     0

گلوسید                                       12 گرم

فیبرهای غذایی                           2 گرم

پروتئین                                        1 گرم

ویتامین آ                                      225 واحد بین‌المللی برابر با 4 درصد نیاز روزانه‌ی ما به این ویتامین

ویتامین ث                                    53.2 میلی گرم معادل 89 درصد نیاز روزانه‌ی ما

ویتامین ای                                   0.2 میلی گرم معادل یک درصد نیاز روزانه

تیامین (ویتامین ب1)                     0.1 میلی گرم معادل 6 درصد نیاز روزانه

نیاسین (ویتامین ب3)                   0.3 درصد معادل 3 درصد نیاز روزانه

ویتامین ب 6                                 0.1 میلی گرم معادل 3 درصد نیاز روزانه

فولات (ویتامین ب9)                    30 میکروگرم معادل 8 درصد نیاز روزانه

اسید پانتوتنیک (ویتامین ب5)        3 میلی گرم

کولین                                           8.4 میلی گرم

کلسیم                                       40 میلی گرم معادل 4 درصد نیاز روزانه

آهن                                             0.1 میلی گرم معادل 1 درصد نیاز روزانه

منیزیم                                         10 میلی گرم معادل 2 درصد نیاز روزانه

فسفر                                          14 میلی گرم معادل 1 درصد نیاز روزانه

پتاسیم                                       181 میلی گرم برابر 5 درصد نیاز روزانه

سلنیوم                                        0.5 میکروگرم معادل 1 درصد نیاز روزانه

آب                                               86.7 گرم

حالا که گفتیم زیر این پوست نارنجی چه خبر است می‌رسیم به خواص این میوه‌ی آبدار خوشمزه.

پرتقال: مواد مغذی درمان گر

نتایج پژوهش‌های اخیر نشان می‌دهد مواد مغذی موجود در پرتقال خواص درمانی دارند. این مواد مغذی عبارتند از فلاوونون‌ها، آنتوسیانین‌ها، اسید هیدروکسی سینامیک و یک گونه ای از پولیفنول‌ها. زمانی که این مواد مغذی در کنار ویتامین C موجود در این میوه قرار می‌گیرد خواص درمانی آن بیشتر می‌شود. نتایج همین پژوهش‌ها نشان می‌دهد که این مواد مغذی خواص ضد التهابی دارند و همچنین قادرند فشار خون و میزان کلسترول را کاهش دهند. توجه داشته باشید بیشتر این مواد مغذی در پوست و لایه‌ی گوشت سفید داخل آن قرار دارند تا در قسمت آبکی آن. برای همین زمانی که آب این میوه گرفته می‌شود بیشتر این مواد مغذی از بین می‌رود.

پرتقال:منبع ویتامین C و تقویت کننده‌ی سیستم ایمنی بدن

بدون شک شما می‌دانید که پرتقال منبع ویتامین C است. اما آیا می‌دانید که ویتامین C و پرتقال چه تأثیر شگرفی روی سلامت ما می‌گذارند؟

ویتامین C آنتی اکسیدان بسیار قوی و مهمی است که رادیکال‌های آزاد را خلع سلاح می‌کند. متأسفانه آسیب‌هایی که رادیکال‌های آزاد به سلول و DNA می‌رساند باعث ابتلا به سرطان می‌شود. در عوض جذب میزان زیادی ویتامین C خطر ابتلا به این سرطان‌ها مانند سرطان کولون را کاهش می‌دهد.

از این گذشته ویتامین C از التهاب‌هایی که همین رادیکال‌های آزاد در بدن ایجاد می‌کنند جلوگیری می‌کند. برای همین می‌تواند از شدت بیماری‌های التهابی مانند آسم، آرتروز و روماتیسم بکاهد. پس حواستان باشد برای کاهش التهاب سلول‌ها و آسیب‌های وارده به DNA میزان ویتامین C بدنتان را بالا ببرید. مصرف پرتقال یکی از بهترین روش‌های پر کردن باک این ویتامین می‌باشد.

حواستان باشد رادیکال‌های آزاد همچنین باعث اکسید شدن کلسترول خون می‌شوند. در این صورت کلسترول به جداره‌ی رگ‌های خونی می‌چسبد و کم کم تبدیل به جرم‌هایی می‌شود که در نهایت رگ‌ها را مسدود کرده و جلوی گردش خون را می‌گیرد. متأسفانه زمانی که این اتفاق می‌افتد ایست قلبی یا سکته‌ی مغزی غیر قابل اجتناب است. از آنجایی که ویتامین C قادر است اثرات منفی رادیکال‌های آزاد را خنثی کند برای همین می‌تواند از اکسید شدن کلسترول نیز پیشگیری کند. اگر به سلامت رگ‌ها، قلب و مغزتان فکر می‌کنید پس بهتر است از این میوه‌ی آبدار خوشمزه غافل نشوید.

مرکبات: خداحافظ سرطان و بیماری‌های قلبی

نتایج بررسی‌هایی که محققان استرالیایی انجام دادند و در سال 2003 با عنوان «فواید مرکبات» در 248 صفحه به چاپ رسید نشان می‌دهد مصرف مرکبات شما را در برابر برخی از انواع سرطان‌ها ایمن می‌کند. مرکبات که پرتقال هم جزوی از آن‌هاست از ابتلا به سرطان‌هایی مانند سرطان مری، دهان، حلق و سرطان معده پیشگیری به عمل می‌آورد. نتایج این بررسی‌ها نشان می‌دهد که مصرف پرتقال و مرکبات دیگر خطر ابتلا به سرطان‌ها را بین 40 تا 50 درصد کاهش می‌دهد.

علاوه بر این گزارش سازمان جهانی سلامت با عنوان «تغذیه و پیشگیری از بیماری‌های مزمن» منتشر شده است نشان می‌دهد مصرف مرکبات همچنین از ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی پیشگیری می‌کند. به خاطر اینکه:

* مرکبات حاوی فولات هستند که برای کاهش میزان هموسیستئین یکی از عوامل ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی را کاهش می‌دهد.

* پتاسیم موجود در این میوه ها به کاهش میزان فشار خون کمک می‌کند. برای همین جلوی مشکلات قلبی عروقی را می‌گیرد.

* ویتامین C، کاروتنوئیدها و فلاوونوئیدهای موجود در مرکبات قادر هستند محافظ سلامت قلب و عروق ما باشند.

نتایج پژوهش‌های آمریکایی هم نشان می‌دهد مصرف یک واحد میوه و سبزیجات بیشتر در روز خطر سکته‌ی مغزی را 4 درصد کاهش می‌دهد. این در حالی است که اگر یک واحد مرکبات بیشتری در روز مصرف شود خطر این بیماری به میزان 19 درصد کاهش می‌یابد.

از این گذشته توجه داشته باشید که مصرف مرکبات تأثیر خوبی در بهبود آرتریت، آلزایمر، آسم، بیماری پارکینسون، دژنراسیون ماکولای چشم، دیابت، وبا، ورم لثه، آب مروارید و غیره دارد.

به عقیده‌ی محققان مواد غذایی سرشار از مواد مغذی، کم چرب با شاخص گلیسمی پایین مانند مرکبات جلوی ابتلا به چاقی و چاقی مفرط را می‌گیرد و به این ترتیب خطر بیماری‌های قلبی، برخی از سرطان‌ها، دیابت، فشار خون بالا و سکته‌ی مغزی نیز کاهش می‌یابد.

یک عدد پرتقال حاوی بیش از 170 نوع مواد مغذی متفاوت است. بیشتر این مواد مغذی خواص ضدالتهابی دارند، تومورها را نابود می‌کنند و از تشکیل لخته‌های خونی پیشگیری می‌کنند.

مواد مغذی موجود در پرتقال به خصوص پولیفنول‌های آن خواص آنتی اکسیدانیِ بسیار قوی دارد، ضد ویروس و ضد آلرژی است و با سلول‌های سرطان زا مقابله می‌کند.

به دشت جنونم کشاندی تو غم           بــــه روز سیاهـم نشاندی تو غم

نکردم جـــــــهان تلخ برکام کس           کــه زهر جفایم چشاندی تو غـم

خوشـــــا روزهای خوش کودکی          که داى?م ز من دور ماندی تو غم

مــــرا چون جدا دیدی از یار خود           بـــه مهمانی خود بخواندی تو غم

 زلیـــــلای خود چون جدا کردیم           بـــه دشت جنونم نشاندی تو غم 

تاریخ مصرف کنجد:

متجاوز از پنج هزار سال است که انسان به خواص معجزه آسای کنجد پی برده است. پهلوانان قدیم آن را برای زیاد کردن زور می خوردند و امروز هم در بین قهرمانان ترکیه قابل توجه است و دارای ارزش زیادی  است.

هندیها بیش از سایر اقوام برای این گیاه خاصیت و اثرات معجزه آسا قایلند و آن را زیادکننده قدرت و عامل طول عمر می شناسند و روی این اصل آن را در تشریفات مذهبی زیاد می خورند و همانطور که ما ایرانیان خرما و انجیر خیرات می کنیم آنها کنجد و شیرینهایی که با کنجد درست کرده اند خیر می کنند و بدون تردید علت طول عمر در بین مرتاضین و بعضی از دهاتیهای هندی خوردن کنجد است.

خوردن این گیاه از قدیم در ایران معمول بوده است، نانوایان مغز آن را روی نان می پاشیدند و آن کاری است که الان هم باید معمول شود.

حلواسازان آن را به کار می بردند که متاسفانه امروز ترک شده است. روغن کنجد دیر فاسد می شود و سابقا خوردن آن بسیار معمول بوده و هنوز هم معمول است.

شیر کوبیده آن و گیاههای دیگر را جهت رفع سوزش معده مفید می دانستند و معتقد بودند ترشی معده را کم می کند و سودا را از بین می برد. آب برگ کنجد برای تقویت مو و بلند شدن آن تاثیر نیکوی دارد و برای این کار بایستی آب آن را با کوبیدن یا فشار گرفت و به سر مالید.

میوه این گیاه به صورت کپسول و محتوی دانه های کوچک و مسطح و بیضوی است که دانه کنجد نامیده می شود و قسمت مورد استفاده این گیاه است.

وطن اصلی کنجد هندوستان است که از آنجا به نقاط دیگر دنیا راه یافته است. در حال حاضر چین بزرگترین تولیدکننده کنجد در دنیا است. هندوستان و حبشه از نظر تولید، بعد از چین قرار دارند. در ایران نیز مقداری کنجد تولید می شود که بیشتر آن به مصرف تهیه روغن و حلوا ارده می رسد.

ترکیبات شیمیایی

کنجد دارای پروتئین، ویتامینهای F1، E، D، B و لسیتین (LECITHIN) است. مقدار روغن آن در حدود 50 درصد است. روغن کنجد مرکب از حدود 70 درصد اسیدهای چرب اشباع نشده مانند لینولئیک اسید، اولئیک اسید و مقداری اسیدهای چرب اشباع شده مانند اسید پالمتیک و آراشیدیک اسید است.

روغن کنجد یکی از روغنهای اشباع نشده و مفید برای بدن است که در آمریکای شمالی و کانادا به مقدار زیاد مصرف می شود، زیرا این روغن نه تنها کلسترول خون  را افزایش نمی دهد، بلکه آن را کاهش نیز می دهد.

برای تهیه روغن کنجد معمولا دانه ها را می شویند تا رنگ روی آن از بین برود. سپس دانه ها را آسیاب کرده و در آب می ریزند تا پوست آنها روی آب بیاید. بعد از گرفتن پوست، دانه ها را خشک کرده و در آب جوش می ریزند و خمیر می کنند. این خمیر را تحت فشار قرار داده تا روغن آن جدا شود. این روغن را روغن سرد می نامند و از تفاله باقیمانده تحت اثر فشار و گرما روغنی بدست می آید که به نام روغن گرم معروف است که البته ارزش غذایی روغن سرد را ندارد.

تفاله باقیمانده از این مرحله را معمولا برای علوفه دامها به کار می برند. بخصوص این تفاله ازنظر داشتن مواد پروتئینی، غذای خوبی برای گاوهای شیرده است.

اگر می خواهید از روغن کنجد استفاده کنید دقت کنید که روغن سرد باشد که به نام ”FIRST COLD PRESSED” معروف است، زیرا در اثر حرارت دادن، روغن کنجد خواص خود را از دست می دهند.

خواص مفید کنجد برای سلامتی بدن

ازنظر طب قدیم ایران، کنجد گرم است. کنجد بسیار مغذی است و در اکثر کشورهای فقیر به عنوان جانشین گوشت بکار می رود. خواص مفید کنجد به شرح زیر است:

1- برای چاق شدن و تقویت نیروی جنسی موثر است.

2- برای رفع قولنج کنجد را آسیاب کرده و با سرکه مخلوط کنید و به مقدار نصف وزن کنجد، مغز بادام  پوست کنده را به آن اضافه کنید. سپس آنها را پودر کنید و هر روز به مقدار یک قاشق سوپ خوری از آن بخورید.

3- کنجد گرفتگی صدا را از بین می برد.

4- نرم کننده معده و روده است.

5- کره کنجد که در کانادا بنام تاهیتی معروف است و شبیه ارده است، غذای خوبی برای رشد بچه هاست.

6- برگ کنجد را اگر به سر بمالید، باعث رشد و سیاهی موی سر می شود.

7- ارده نرم کننده معده و روده هاست.

8- کنجد فشار خون بالا را کاهش می دهد.

9- کنجد ضد رماتیسم است.

10- برای رفع ناراحتی کیسه صفرا مفید است.

11- دم کرده برگ کنجد، اسهال خونی را برطرف می کند.

12- روغن کنجد برای رفع تنگی نفس، سرفه خشک  و زخم ریه مفید است.

13- روغن کنجد سوزش ادرار را رفع می کند.

14- از روغن کنجد به جای روغن زیتون در سالاد استفاده کنید.

15- کنجد با تمام فوایدی که دارد برای معده ضعیف مناسب نیست، زیرا هضم آن سنگین است. این گونه اشخاص باید آن را با عسل و سرکه بخورند.

ویتامین F  چیست؟

ویتامین F یک اسید چرب ضروری است که باعث تشکیل لایه هایی در پوست می شود که از سلولهای پوستی محافظت و از خشکی و خرابی پوست جلوگیری می کند. همچنین باعث انتقال سایر ویتامینها در پوست می شود.

کنجد، تقویت کننده مو

هرچند نانواییها امروزه با پاشیدن چند دانه کنجد مشتریان خود را با عنوان نان کنجدی فریب می دهند، اما اگر خوردن کنجد را در برنامه غذایی خود قرار دهید، موهایی پرپشت و مقاوم خواهید داشت.

متخصصان تغذیه می گویند روغن کنجد علاوه بر تقویت موها، برای رفع تنگی نفس، سرفه خشک و زخم ریه هم مفید است. همچنین سوزش ادرار را برطرف می کند.

دمکرده برگ کنجد هم اسهال خونی را درمان می کند و خوردن این دانه گیاهی برای رماتیسم، فشار خون بالا و ناراحتی کیسه صفرا مفید است.

در طب سنتی برای رفع قولنج، کنجد را آسیاب و با سرکه مخلوط می کردند و با افزودن مغز بادام پوست کنده هر روز به مقدار یک قاشق سوپ خوری میل می کردند.

ارده کنجد به همراه خرما غذایی مقوی برای رشد کودکان و همچنین کارگران یدی است. این دانه های ریز سفید و سیاه، قوای جنسی را تقویت می کند و نرم کننده معده و رودههاست.

خوردن یک قاشق غذاخوری کنجد موجب تامین 14 درصد از نیاز کلسیم خانمها شده و اگر آنها عادت به بلند کردن ناخنهایشان داشته باشند با مصرف کنجد ناخنهایشان محکمتر شده و ترک و شکنندگی بر روی این عضو که جزیی از زیبایی انگشتان است دیده نمی شود.

به علاوه مصرف دو قاشق غذاخوری آن رساندن پنج میلیگرم روی را به بدن بخصوص پوست و مو و ناخنها آسان می کند.

شاید بدانید که کمبود روی چه اثراتی بر زیبایی دارد آکنه را کمتر می کند و از نازک شدن موها جلوگیری می کند و مانع ریزش موها بخصوص در خانمها می شود و در ضمن به دلیل توام شدن این ماده مغذی با ویتامین E این اثرات صد چندان شده و می توان از خواص ضدچروک و سفیدکنندگی (ضدلک) این ویتامین استفاده کرد.

حتما می دانید که کنجد چربی بسیاری دارد اما این چربی از نوع گیاهی و چند باندی است. این روغن دارای اسیدهای چرب ضروری است که در ساختمان پوست به عنوان یک جز اصلی محسوب می شوند و در صورتی که کمبودی از این مواد مغذی ایجاد نشود پوست کاملا یکنواخت و نرم و لطیف به نظر می رسد و جالب است بدانید که وجود همین چربیهاست که اگر با یک منبع پروتئینی دریافت شود (کنجد به همراه چربی پروتئین قابل توجهی دارد) به ترمیم موهای آسیب دیده پرداخته و از خشکی بیش از حد این عضو نیز جلوگیری میکند و موجب راحتی افرادی می شود که سالهاست از خشکی مو رنج برده و همواره از شانه زدن و رنگ کردن موهای خشکشان می هراسند.

امروزه از روغن کنجد بخصوص کنجد سیاه در تهیه انواع فراودههای آرایشی و بهداشتی خصوصا محصولاتی که برای رفع انواع خشکیها تجویز می شوند استفاده می شود.

معمولا در ترکیب انواع کرمها و ماسکها و شامپوهای ترمیمی از این روغن استفاده شده تا خاصیت درمانی آنها چند برابر شود. در آخر شما را با ماسکی که با روغن کنجد تهیه می شود و برای تقویت موهای خشک و آسیب پذیر توصیه می شود آشنا می کنیم.

قبل از هر چیز باید بگوییم که شما می توانید از این ماسک بسته به موهایتان هفته ای یک تا دو بار بعد از شستشوی آنها در حمام استفاده کنید.

مواردی که در تهیه این ماسک استفاده می شوند شامل:

روغن کنجد دو قاشق غذاخوری

زرده تخم مرغ یک عدد

شیر دو قاشق مرباخوری

آرد جوانه گندم دو قاشق غذاخوری

ابتدا مواد را کاملا مخلوط کرده و بعد از شستشوی موها در حمام این ماسک را بر تمام مو بخصوص پوست سر قرار داده و کاملا با دو دست ماساژ دهید. هر قدر ماساژ بیشتر باشد مواد آسانتر نفوذ می کنند.

سپس با گذشت 10 دقیقه آنها را با آب ولرم آبکشی کنید. در ضمن اگر می خواهید مقدار زیادی از کنجد خام را به مدتی بیش از یک سال نگهداری کنید باید آن را در داخل ظرف شیشهای خشک و دربدار و دور از هرگونه رطوبت و قرار گرفتن در معرض نور خورشید ذخیره کنید.

همیشه به خاطر داشته باشید که در تکرار هر توصیه و عادتی زیاده روی نکنید حتی اگر این توصیه از سوی متخصصان مهم تلقی شود.

نکاتی جالب از کنجد:

مخلوط کردن برگ کنجد با حنا جهت مشکی کردن مو نیز نتایج نیکو دارد و نیز جوشانده برگ آن برای دراز شدن و مشکی شدن مو نافع است.

روغن کنجد برای جلای مو بسیار مفید و بهترین روغنهاست. روستاییانی که  هنوز روغن کنجد می خورند عمر زیادتری می کنند و تا 80 سالگی تقریبا جوان هستند. برای اولین بار چند دانشمند فرانسوی در ترکیه به خواص معجزه آسای این گیاه پی برده و مصرف آن را در اروپا معمول کردند و امروز غذاهای اختصاصی از آن می سازند و می فروشند و اکنون ترکیبی از آن به نام تامینا معروف است ودر فرانسه معمول است. تامینا لغتی است ترکی به معنی کنجد و ترکیبی از آن است.

در سال 1924 یک دانشمند آمریکایی که درهند به خواص معجزه آسای این گیاه پی برده بود یک سلسله امتحانات علمی را درباره آن شروع کرد و به این موضوع پی برد که این گیاه دارای مواد سفیده ای و چربی است و از همه مهمتر اینکه مواد سفیده ای این گیاه به طور خام نیز قابل هضم است و دارای پانزده نوع مواد سفیده ای است و برای کسانی که نمی خواهند گوشت بخورند خوردن آن تقریبا واجب است و می توان آن را گوشت گیاهی نامید. لسیتین این گیاه حتی از باقلای هندی بیشتر است.

لسیتین چربی فسفر داری است که وجود آن برای نسوج و اعصاب نهایت لزوم را دارد و مغز و غدد انسان احتیاج زیادی به آن دارد. تقویت قوه حافظه بشر احتیاج زیادی به این ماده دارد و تقریبا 28 درصد مغز از لسیتین ساخته شده است و مغز انسان بیش از سایر حیوانات ازاین ماده دارد و سر موفقیت بشر و پیشرفت آن در عالم تمدن مرهون همین لسیتین است که در گوشت و زرده تخم مرغ و گیاههایی مانند: باقلای چینی، ماش، قره ماش، خرفه و کنجد وجود دارد.

در امتحانات تشریحی ثابت شده که بیماران فکری در اعصابشان مقدار لسیتین پایین آمده است و در نتیجه خوردن اکسیر لسیتین یه سرعت معالجه می شوند، کلیمیها کنجد زیاد می خورند و زیاد زیرک هستند. کنجد معدن مواد معدنی قابل جذب است و دارای منیزیم، کلسیم، آهن، سیلیس، آلومینیوم، کورم، مس، نیکل، سدیم و چندین فلز و شبه فلز دیگر است. اثر کنجد بیشتر در اثر داشتن ویتامینهای زیاد آنست مخصوصا ویتامینهای ب و ویتامینهای ف که فراوان دارد.

برتر از همه داروها

غذایی که بر هر دارویی ترجیح دارد کنجد است که تقریبا بیشتر مواد مورد ساختمان بدن را داراست. لذا یک غذای قیمتی و پر ارزش برای انسان متمدن است. دارای خواص گوشت است ولی ضرر آن را ندارد.

قوت، جوانی، تعادل زندگانی و صحت را به انسان می بخشد. طعم گوارای آن مورد توجه شکم پرستان است و به خوبی آسانی برای انسان در هر سنی که باشد قابل هضم است. کنجد برای زن، مرد، بزرگ و کوچک برای ادامه حیات و طول عمر مفید است، اثر آن در تعویض سلولهای کهنه بدن بسیار سریع است و در تسهیل تفکر عمل آن قابل تحسین است و در رفع آلامی مانند: سرطان، سل، کم خونی بی نظیر است. در زندگانی جدید که فکر بشر بیش از سایر اعضای بدن او به کار می رود کنجد از نان واجبتر است.

خلاصه کنجد غذای کسانی است که می خواهند عمر زیاد توام با سلامتی داشته باشند، بهترین وسیله راحتی و بیمه کننده جوانی شما کنجد است.

خواص دارچین

Cinnamon

دارچین درختی است کوچک، همیشه سبز، به ارتفاع 5 تا 7 متر که از تمام قسمت های آن بویی مطبوع استشمام می شود.

گل های آن در فاصله ماه های بهمن تا اوایل فروردین ظاهر می شود. برگ این درخت سبز تیره و دارای گل هایی به رنگ سفید است.

نام علمی این گیاه Cinnamomum zeylanicum می باشد.

اسانس دارچین که تنها قسمت مهم دارچین است به مقدار یک درصد در پوست درخت مذکور وجود دارد و از تقطیر آن با آب نیز حاصل می شود.

این اسانس در صورت تازه بودن به رنگ زرد روشن است، ولی به مرور زمان و به علت اکسیده شدن به رنگ های زرد طلایی و سپس قهوه ای مایل به قرمز درمی آید.

دارچین اولین بار در سری لانکا یافت شد و بعد از آن، تمام دنیا این چاشنی را شناختند و برای طعم بهتر غذاها استفاده کردند.

یک قاشق چای خوری دارچین، حاوی 28 گرم کلسیم، 1 گرم آهن و بیشتر از 1 گرم فیبر و مقدار زیادی ویتامین های C و K و منگنز است. همچنین مقدار 2/1 گرم کربوهیدرات دارد.

دارچین بومی سری لانکا و جنوب هند است و پوست درختچه آن کاربرد فراوانی به عنوان ادویه دارد.

برای تهیه دارچین، پوست این درختچه را جدا کرده و معمولا پودر می کنند و در غذا یا چای از آن استفاده می کنند.

خواص درمانی:

دارچین رمز جوانی است و مصرف روزانه آن انسان را سالم نگه می دارد.

دارچین برای زیاد شدن و تجدید نیروی جنسی نیز به کار می رود. کلیه ها را گرم می کند، ضعف کمر و پاها را از بین می برد و کم خونی را درمان می کند.

دارچین بهترین دارو برای دردهای عضلانی است. دارچین اثر آرام کنده و شاد کننده دارد و از بسیاری از داروهای آرام بخش بهتر است. در حقیقت می توان گفت دارچین، والیوم گیاهی است، زیرا در دارچین ماده ای به نام Cinnamodehyde وجود دارد که روی حیوانات و انسان اثر آرام بخش دارد.

اثر مهم دیگر دارچین پایین آوردن تب می باشد و حتی امروزه دارچین را به صورت قرص و کپسول درآورده اند که بعنوان "تب بُر" به کار می رود. دارچین رگ ها را باز می کند و باعث بهبود گردش خون می شود.

یکی از خواص دارچین این است که باعث افزایش کارآیی هورمون انسولین در بدن می شود و در نتیجه بدن نیاز کمتری به این هورمون برای کنترل قند خون پیدا می کند. بسیاری از افراد مبتلا به دیابت گزارش داده اند که مصرف یک قاشق چایخوری دارچین در روز تاثیر بسیار مثبتی بر قند خونشان داشته است.

همچنین برخی تحقیقات نشان دهنده تاثیر مثبت دارچین در کاهش فشار خون بوده است.

دارچین خاصیت عجیب دیگری دارد و آن تقویت سیستم ایمنی بدن در مقابل بیماری هاست و حتی می توان گفت که اثری مشابه پنی سیلین و آنتی بیوتیک دارد.

اگر حس کردید که ضعیف شده اید و ممکن است مریض شوید، چای دارچینی را فراموش نکنید و حتی اگر سرما خورده اید یا ضعف شدید دارید، چای دارچین بهترین داروست.

دارچین به علت داشتن اسانس و تانن، محرک و قابض است و به عنوان تقویت کننده ی عمل هضم غذا و جریان گردش خون به کار می رود و از آن برای رفع سوءهاضمه، به ویژه در مواردی که با نفخ همراه باشد، به عنوان بادشکن استفاده می شود.

همچنین به علت داشتن تانن در رفع اسهال ، ضعف عمومی بدن و انعقاد خون مصرف می شود و به صورت دارو، مانند گرد و تنتور به کار می رود.

یکی از دانشمندان انگلیسی در کتابی که قرن نهم تالیف نمود ادعا کرد که دارچین معده را تمیز و آرام و قوی می کند . بنابراین اگر ناراحتی معده دارید حتما از دارچین استفاده کنید.

دارچین علاوه براین همه خواص، طعم بسیار خوبی نیز دارد. برای اینکه بیشتر از طعم و خاصیت درمانی دارچین بهره ببرید، می توانید موقع دم کردن چای، مقداری از پوست آن را در داخل قوری بریزید تا همراه با چای دم بکشد.

تحقیقی درباره اثر دارچین بر نفخ معده:

با بررسی اثر دو گیاه دارچین و سیاه دانه بر روی نفخ معده، نتایجی که به دست آمد نشان داد 60 درصد افرادی که سیاه دانه، 90 درصد افرادی که مخلوط دارچین و سیاه دانه و 10درصد افرادی که دارچین استفاده کرده بودند، بهبود یافتند. از طرف دیگر درصد بهبود یافتگان با مصرف مخلوط دارچین و سیاه دانه، در زنان و مردان یکسان بود.